MIG EFSANESİ

MIG, İkinci Dünya Savaşı'nın başında iki uçak mühendisi Artyom Mikoyan ve Mikhail Gurevich tarafından kuruldu. Böylece eşsiz bir tarih başladı. MIG uçakları onlarca yıldır dünyanın  bilinen ve güçlü askeri uçakları arasında yer almakta ve gerek uçuş performansları gerekse yüksek üretim adetleri ile birçok rekora imza atmaktadır.

1940 yılında MIG-1 ve MIG-3 pistonlu motorlu avcı uçaklarıyla başlayan çalışmalar, Sovyetler Birliği'ndeki en son teknolojiyi yaklaşık kırk yıl boyunca temsil etti ve 1970 ve 1976'da Artyom Mikoyan ve Mikhail Gurevic’in ölümleriyle Rostislav Belyakov, akıl hocalarının bıraktığı yerden devam ederek MIG uçaklarının üretiminin  sürmesine katkıda bulundu.  MIG-1 ile başlayan MIG uçaklarının üretimi, MIG daha iyi bir uçak üretmek amacıyla sürekli olarak model yükseltmesiyle devam etti. İlk MIG'lerin çoğunun büyük sorunları vardı. Ancak birçok varyant üreterek üstesinden gelindi. Sonunda başarılı performansa sahip ilk uçakları olarak kabul edilen MIG-15 üretildi.

MIG Uçaklarının kısa hikâyeleri

MIG-1

1941'de seçkin bir uçak serisinin ilki olarak inşa edilen MIG-1, küçük, çok iyi bir yüksek irtifa önleme uçağıydı. Ancak SSCB'nin alçak ve orta irtifa avcı uçaklarına odaklanması nedeniyle kariyeri kısa sürdü. MIG-1'den birçok varyant geliştirildi.

MIG-3

MIG-1'in geliştirilmiş hali olan MIG-3, sonraki iki yıl içinde birçok modifikasyon aldı. 3422 MIG-1'ler ve MIG-3'ler inşa edildi. İkinci Dünya Savaşı'nda, Pilotlara "bombardıman uçaklarını ne şekilde olursa olsun durdurmaları" emredildi ve birçok MIG pilotu, cephanesi bittikten sonra Alman bombardıman uçaklarına çarparak intihar dalışı gerçekleştirdi. MIG-1 ve MIG-3 de kara saldırısı için de kullanıldı. Ancak düşük irtifa performansları yetersiz kaldı. Üç MIG-3, bir Alman keşif aracını ele geçirdi. Uçak ve üçü de kontrol edilemeyen manevralar yüzünden düştü. Biri altı kanatlı bir pervaneye sahip Restore edilmiş bir MIG-3 aslında 2007 Airshow'da bir akrobasi uçuşu gerçekleştirdi.

MIG-5

Muhtemelen en yanlış bildirilen Rus uçağı “MIG-5”di. Aslında MIG-5, adını hiç kullanmayan çift motorlu bir uçaktı. Bu uçağa MIG-DIS-T adı verildi. Sadece iki tane üretildi ve tüm MIG-5 üretimi hızla iptal edildi. MIG başlarken zor zamanlar geçiriyordu. MIG-1'in varyantları olan MIG-5'in tutarsız modifikasyonları, ardından ikiz motorlu “eskort avcı uçağı” ile ilgili kafa karışıklığı, tüm programın iptaline yol açtı. Bildiğimiz kadarıyla MIG-3'ün sadece iki MIG-5 varyantı üretildi. Hiç kullanılmadılar.

MIG-7

MIG-7 aslında MIG-3'ü Mikulin AM-37'yi kullanan bir yeniden motorla modifiye etmek için çok zayıf bir girişimdi. Önerilen varyantı değerlendirmek için bir MIG-3 inşa edildi. Performansı çok düşüktü ve hemen iptal edildi. AM-37 motoru üretimden kalktı ve tüm proje durdu. Daha sonra, piston motorlu bir avcı uçağı fikrinin sona erdiği ve hiçbir üretim siparişinin verilmediği ortaya çıktı. MIG-7'yi kurtarmaya yönelik son girişim, radyal bir motor kurmaktı. Hatta MIG-3'ü Pratt & Whitney R-2800-63 ile test etti.

MIG-8

Ruslar, görünüşte yanlış adlandırılmış bu MIG-8 gibi birçok deneysel uçak üretti. Aerodinamik bir araştırma aracıydı. Küçük bir uçak, itici bir motoru, yüksek ayarlanmış süpürülmüş kanatları, ahşap ve kumaştan yapılmış ön kanatları vardı. 1945'te iptal edildi. Bildirilen hız 127 mil idi.

 MIG-9 FARGO

1947'de inşa edilmiş, savaştan hemen sonra geliştirilen birinci nesil turbojet avcı ve saldırı uçağıydı. 598, 23 mm ve 37 mm toplar kullanılarak inşa edildi. MIG-9, güvenilmez bir motordan muzdaripti ve kontrol sorunları vardı. Tasarımcılar daha sonra süpürülmüş kanatlar ve yeniden tasarlanmış kuyruk ile deneyler yapmaya başladılar ve bu da son derece başarılı MIG-15'e yol açtı.

MİG-11

10 Mart 1942'de Rus Hava Kuvvetleri, bir AM-37 motoruyla çalışan MIG-11 avcı uçağının ön projesini onayladı. Uygun motoru elde etmede çeşitli zorluklarla karşılaştılar, Bu nedenle ilk test aşamasına ve ön sonuçların alınmasına izin veren 1 numaralı uçakta bir AM-38F kuruldu. Uçak, tüm irtifalarda aktif hava savaşları için tasarlandı. Silahlanma, her biri 150 mermiye sahip iki senkronize 20 mm toptan oluşuyordu. İlk uçak prototipi 1942'de yapıldı ve ilk uçuşunu 26 Aralık 1942'de yaptı. Test pilotu AI Zhukov'du. Uçak iniş sırasında, 2 numaralı uçak da zorunlu inişte hasar gördü.  AM-39 motorunun son kurulumu performansı artırdı. Ancak motor arızası ve yeni bir AM-39 edinememesi testleri sona erdirdi. Uçak sonunda ilk I-225 prototipine dönüştürüldü.

MİG-13

Bu uçağın ilk uçuşu 3 Mart 1945'te yapıldı. İlk ikisi, MIG-11 ile aynı şekilde düştü. MIG-11, VRDK adı verilen bir kompleks olan bir motor "hızlandırıcısını" kullanan veya kullanmaya çalışan bir "karma güç" olmanın olağandışı dezavantajına sahipti. Bu motor, basınçlı havayı bir su radyatörü aracılığıyla basınç altında bir karıştırma odasına besleyen ve karışımın duvarlı bir yanma odasında ateşlendiği ve ardından 10 dakika boyunca itme ve hız artışı sağlayan bir tepkime motoru kompresörü kullandı. Bu karmaşık uçağın öngörülebilir kazalarla karşılaşması şaşırtıcı değil. Bu tartışmalı uçağın bildirilen hızı, en hafif tabirle oldukça şüpheli olan 513 mil idi. MIG'in sıra dışı bir tasarım geçmişi var ama bu muhtemelen bir numara. Toplam 16 ön seri AC, Donanmaya MIG-13 olarak teslim edildi.

MIG-15 FAGOT

İki 23mm ve bir 37mm topla donanmış, Kore Savaşı'nda ün kazanmış tek motorlu önleyici/avcı, Amerikan kuvvetleri için tatsız bir sürpriz oldu. Kullanımda ciddi eksiklikleri vardı ama performansı diğer tüm dövüşçülerden üstündü. Bu uçağı inanılmaz hıza ve irtifaya çıkaran motor, Rolls-Royce “Nene”nin lisanslı bir kopyasıydı. MIG-15, 18.000'den fazla üretimiyle en fazla üretilmiş avcı uçağıdır. Eğiticileri 20'den fazla ülke kullandı ve bunların bazıları halen hizmette. Motor arızaları, tasarım ve performans sorunları ile geçen onca yıldan sonra Ruslar, nihayet tartışmasız yeteneklere sahip olağanüstü savaş uçakları üretme yolundaydılar.

MIG-17 FRESCO

MIG-17 ilk olarak 1949'da Sovyet Havacılık Günü'nde görüldü. 1954'te hizmete girdi. MIG-17 tasarımı, son derece başarılı MIG-15'in bir yükseltmesine dayanıyordu, MIG-15'ten daha yüksek hız ve daha yüksek manevra kabiliyetine sahipti. 10.000 fitte 711'de bildirilen en yüksek hız. Üç top kullandı. Bu uçak en az 25 ülke tarafından kullanıldı. Çevikliği ve güçlü ateş gücü nedeniyle Vietnam'da başarıyla kullanıldı.

MIG-19 FARMER

Düz uçuşlarda süpersonik hızlara çıkabilen ilk Sovyet üretim avcı uçağı. İlk uçuş 1953'te yapıldı ve 1955'te tam olarak faaliyete geçti. Birçoğu hala hizmette. Son derece süpürülmüş, ince, keskin bir şekilde sivrilen kanat, dikkat çekici derecede başarılı bir tasarımdı. MIG-19, çok manevra kabiliyetine sahip ve üç adet güçlü 30 mm topla donanmış, yetenekli ve sağlam bir savaş uçağı olduğunu kanıtladı. Temmuz 1960'ta bir MIG-19, bir RB-47H'yi düşürdü. Bu, bir ABD uçağının bir MIG-19'a ilk kaybıydı. 1965'te bir ABD 104-STARFIGHTER, MIG-19 top ateşinden isabet aldı. MIG-19, 1967'deki Altı Gün Savaşı'nda (Üçüncü Arap-İsrail Savaşı)  kullanıldı.

MIG-21 FISHBED

1959 süpersonik savaş uçağı. MIG-21'i dört kıtada 50 ülke uçurdu. Havacılık tarihinde en çok üretilen süpersonik jet uçağı, Kore Savaşı'ndan bu yana en çok üretilen savaş uçağıydı ve bir savaş uçağının en uzun üretim süresi olan 10.000'den fazla MIG-21 inşa edildi. Hız 1385 mil (mach 2.1) olarak bildirildi. Bir adet çift namlulu 23mm top ve bir adet tek namlulu NR-30. Tırmanma oranı: Bir dakikada 58.000 ft.

MIG-23 FLOGGER

1970 yılında inşa edilen MIG-23, görüş menzili ötesi füzelere sahip ilk aşağı bakış/vur-aşağı Radarlı, döner kanatlı bir savaş uçağıdır. Maks. hız deniz seviyesinde 1553 mil (Mach 2.4). Silahlanma R-23/24, R-60/ R-27/ R-73/ R-77 artı 23 mm top.

MIG-25 FOXBAT

MIG-25, 1966'da çift motorlu bir önleme/savaş uçağı olarak hizmete girdi. Top yok, dört adede kadar harici olarak monte edilmiş AAM. MIG-25, SSCB'nin ABD'nin hızlı, yüksekten uçan uçaklarına yanıtıydı. Performansı Batı'da büyük endişe yarattı. Aynı zamanda keşif uçağı olarak da kullanılır. MIG-25'in birçok çeşidi vardır. 2170 mph (mach 3.2) azami hıza sahip bu uçak ilgiyi hak ediyordu. 1190 adet inşa edildi. 73.000 fit yüksekliğe ulaşıldı. Birkaç kez İsrail F-4E Phantomlarına müdahale girişiminde başarısız oldu.

MIG-27 FLOGGER, MIG-23 VARYANTI

Tek motorlu değişken süpürme avcı uçağı. Bir adet ikiz namlulu 23 mm top, artı sekiz adede kadar hava füzesi. MIG-23'ün kara saldırısı rolü için optimize edilmiş bir çeşidi. MIG-23'ün bu versiyonunda yeni bir burun, daha basit motor girişleri ve nozül ve ayrıca süpersonik performansı sınırlayan, ancak maliyet, ağırlık ve yakıt tüketimini azaltan diğer modifikasyonlar vardı.

MIG-29 FULCRUM

Tek kişilik hava üstünlüğü savaşçısı. Bir adet 30 mm top ve havadan havaya füzeler. 1983 yılında hizmete girdi. MIG-29K Donanma versiyonudur. 30 mm altı namlulu Gatlin silahını kullanabilir, nükleer silah da taşıyabilir. Fulcrum, iyi performans, silahlanma ve manevra kabiliyeti ve zorlu hava meydanlarını kullanma kabiliyeti ile etkileyici bir uçaktır. MIG-29, tüm yeni MIG'ler gibi tasarım, performans, ateş gücü ve pek çok kafa karıştırıcı tanımlamada birçok varyasyona sahiptir.

MIG-29 M SÜPER FULCRUM

MIG-29'un oldukça değiştirilmiş versiyonu. Sürekli güncellenir, deneysel vektör itme motorlarıyla test edilir. Sonunda, daha fazla karmaşık modifikasyonla, sayısız MIG varyantından biri olan MIG-35 FULCRUM E olur.

MIG-31 FOXHOUND

İki koltuklu, her türlü hava koşuluna karşı önleyici. Sekiz adede kadar havadan havaya füze, top yok. MIG-25'in bir çeşidi 1983'te hizmete girdi. 500 adet üretildi. Şimdi MIG-31 M'ye yükseltildi. Maksimum hız 1860 mph (maks 2,83). Silahlanma 23 mm top, uzun  menzilli havadan havaya füzeler ve düşman hava savunmasını bastırmak için anti radyasyon füzeleri. Dijital şifreli veri alışverişi hattına sahiptir. Aynı anda dört adede kadar saldırıya uğrayabilir.

MIG-31E

Avcı uçağı, dünya üzerinde benzeri olmayan bir savaş uçağıdır. Dünyadaki diğer hiçbir savaşçının erişemeyeceği mesafelerde grup hava savaşlarında savaşabilir. Heterojen savaş araçları grubuna girerken, havadaki muharebe operasyonlarını kontrol etmek için ağ merkezli yöntemleri gerçekleştirebilir. Yüksek irtifalarda 3000 KM/sa (M=2.83) hız ile uzun menzilli uçuşlar yapabiliyor.

MIG-33 FULCRUM PLUS

Fulcrum Plus, ön düzlemlere ve itme vektörüne sahiptir. En son gelişmiş sürüm FULCRUM - F ile daha da geliştirildi. Hassas güdümlü füzeler kullanan havadan karaya muharebe ile tam çoklu rol yeteneği ön görüldü ancak MiG-33, MiG-29’un geliştirilmiş ve çok ileri bir türevi olmasına rağmen  ancak tasarım aşamasında kalmıştır.

MIG-35D FULCRUM F

Dış görünüşleri birbirlerine çok benzemekle birlikte MiG-35, kokpitin iki yanına ilave edilen kanatçıklarla MiG-29’dan ayrılmaktadır. Bu uçakla ilgili fazla bir bilgi olmamakla beraber MiG-29 için tasarlanan bütün modernizasyonu içerdiği, iptal edilen beşinci jenerasyonun alternatifi olarak geliştirildiği tahmin edilmektedir.

MIG 1.42/1.44 FLATPACK

MiG-1.42/1.44 MFI (Mnogofounksionalni Frontovoi Istrebitel veya Çok Fonksiyonlu Frontline Fighter), başlangıçta Amerikan F-22 Raptor ve Sukhoi S- ile rekabet etmek için 5. nesil bir avcı savaş uçağı olarak düşünüldü.

2500 km/s'ye yaklaşan hız ve mükemmel bir manevra kabiliyeti yelpazesi ile Amerikan emsalinden daha iyi performans göstereceği iddia edilmesine rağmen,  Rusya Savunma Bakanlığı'ndan gelen fonların yetersiz olmasından dolayı 1997'nin sonlarına kadar tanıtımı bile yapılamadı. 1999 yılında ilk uçuşunu yapan 2000 yılında bir kısa test uçuşu daha gerçekleştirilen uçak için kullanılması planlanan AL-41F motorunu üretiminde yaşanan sorunlardan kaynaklı  teslimin süresiz olarak ertelenmesi ve  ayrıca projeyle ilgili montaj giderlerinin maliyeti nedeniyle Rus Hava Kuvvetleri, projeyi 2001 yılına kadar durdurdu. MiG-1.42  projesi, açıkça belirtilmemekle beraber belirsiz bir süre için rafa kaldırılmış durumda. Belki de bu modeller hiçbir zaman seri imalata geçemeyecek.

MIG uçaklarındaki en güncel gelişme ise Hindistan Hava Kuvvetlerine ait. Yaklaşık 60 adet MiG-29 avcı uçağının MiG-29UPG seviyesine yükseltileceği dünyanın en iyi üç havacılık fuarından biri olarak gösterilen MAKS-2021'de bildirilmişti. 2022 yılında Hindistan Hava Kuvvetlerine bağlı MiG-29 savaş uçakları, radyo-elektronik ve silahlar da dâhil olmak üzere Rus bileşenleri kullanılarak modernize edilecek.